Aşağı Saksonya Vergi Mahkemesi 23 Nisan 2024 tarihinde şu kararı vermiştir (dava referansı 8 K 66/22): İşveren bir çalışanına veda etmek için bir resepsiyon düzenliyorsa, vergi makamlarının görüşünün aksine, 110 €“luk muafiyet sınırı aşılsa bile, bireysel durumun koşulları dikkate alınarak bunun işverenin bir kutlaması mı (şirket etkinliği) yoksa çalışanın özel bir kutlaması mı olduğuna karar verilmelidir. İşveren tarafından düzenlenen bir parti olması durumunda, vergi makamları, katılımcı başına maliyetin 110 Avro” yu aşması halinde, özel konuklarla ilgili olarak vergiye tabi bir gayri nakdi menfaatin tetiklendiğine inanmaktadır.

İhtilaf konusu olayda, bir kredi kuruluşu, CEO “sunun emekliye ayrılması ve halefinin göreve başlaması vesilesiyle şirket merkezinin ofislerinde bir kutlama düzenlemiş ve bu kutlamanın masrafları katılımcı sayısına göre 110 €” luk muafiyet sınırını aşmıştır. Banka tarafından hazırlanan bir listeye göre, Yönetim Kurulunun mevcut ve eski üyeleri, seçilmiş çalışanlar, Yönetim Kurulu, kamu üyeleri, bölgedeki önemli şirket ve kurumların temsilcileri, banka ve tasarruf bankalarının temsilcileri, odalar, kültür kurumları ve basın temsilcileri olmak üzere yaklaşık 300 kişi davet edildi. Aşağı Saksonya Vergi Mahkemesi, bu davada, etkinliğin türü ve niteliği göz önüne alındığında, etkinliğin ağırlıklı olarak şirketin kendi çıkarları için düzenlendiğinin ve harcamaların ücretle sonuçlanmadığının varsayılabileceği sonucuna varmıştır.

Genel bir kural olarak, bir çalışan ancak bireysel emeğini ortaya koyduğu için objektif bir menfaat elde ederse ücret almış sayılır. Ancak, konukların ağırlanması işveren tarafından düzenlenen bir kutlama vesilesiyle gerçekleşiyorsa, çalışanın objektif olarak zenginleşmesi söz konusu değildir. Örneğin, bir işverenin, çalışanlarından birinin özel bir olayı vesilesiyle düzenlediği bir resepsiyonun, işverenin mi yoksa çalışanın mı bir kutlaması olarak göründüğüne, münferit olayın tüm koşulları dikkate alınarak karar verilmelidir.

Bir işveren partisinin özelliği (ve dolayısıyla ücret ödenmemesi), işverenin ev sahibi olarak hareket etmesi, davetli listesini belirlemesi ve öncelikle işverenin iş ortaklarını, kamu hayatı ve basın mensuplarını, dernek yetkililerini ve işverenin çalışanlarını davet etmesi ve çalışanın özel arkadaşlarını ve tanıdıklarını davet etmemesi olabilir. Ayrıca, partinin özel bir kutlama niteliği taşıyıp taşımadığı veya böyle bir durumun söz konusu olup olmadığı da göz önünde bulundurulmalıdır.

Prensip olarak, vergi makamları da bunu takip etmektedir. Ancak vergi makamları, işveren tarafından düzenlenen bir partinin, işverenin çalışanın kendisi, aile üyeleri ve özel misafirleri için yaptığı orantılı harcamalar açısından da, bu harcamaların katılımcı kişi başına 110 Avro’dan fazla olması halinde ücret teşkil ettiğini belirlemektedir. Vergi mahkemesi bu sabit oranlı sınırlamayı reddetmektedir.

Bilmeniz önemli:

Bu karara karşı Federal Mali Mahkeme nezdinde VI R 18/24 dosya numarasıyla temyiz başvurusu yapıldığından, bu tür harcamaların gelir vergisi amaçları doğrultusunda nasıl değerlendirileceği duruma göre değerlendirilmelidir.

Şirket partinizi vergi amacıyla nasıl beyan edeceğinizden emin değil misiniz? O halde emin olun ve ilk yardım danışmanlığınızı şimdi ayırtın !