Εμπορικός φόρος; Όχι για την τέχνη

Απόφαση: Ο καλλιτέχνης τατουάζ δεν υποχρεούται να καταβάλει φόρο επιτηδεύματος

Οι τατουατζήδες είναι επιχειρηματίες, αλλά είναι αυτομάτως υπόχρεοι σε φόρο επιτηδεύματος; Όχι απαραίτητα. Το φορολογικό δικαστήριο του Ντίσελντορφ έκρινε ότι ένας καλλιτέχνης τατουάζ μπορεί να εργάζεται και ως ελεύθερος επαγγελματίας, με το ευχάριστο αποτέλεσμα: δεν επιβάλλεται φόρος επιτηδεύματος.

Η υπόθεση: Από την εγγραφή επιχείρησης στην καλλιτεχνική αυτοαπασχόληση

Ένας καλλιτέχνης τατουάζ δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια και είχε αρχικά καταχωρίσει την επιχείρησή του με τον παραδοσιακό τρόπο. Αργότερα την ακύρωσε ξανά – δηλώνοντας ότι ήταν πλέον “αυτοαπασχολούμενος”. Η φορολογική υπηρεσία είχε διαφορετική άποψη: για τις αρχές, παρέμενε μια εμπορική επιχείρηση, συμπεριλαμβανομένης της εκτίμησης του φόρου επιτηδεύματος.

Αλλά ο καλλιτέχνης τατουάζ πήγε στα δικαστήρια, με επιτυχία. Το φορολογικό δικαστήριο του Ντίσελντορφ (απόφαση της 18ης Φεβρουαρίου 2025, αρ. αναφοράς 4 K 1875/23 G, AO) διευκρίνισε: Η δραστηριότητα μπορεί ασφαλώς να έχει καλλιτεχνικό χαρακτήρα – και επομένως να μην υπόκειται σε φόρο επιτηδεύματος.

Τι είναι τέχνη – και τι είναι τέχνη;

Οι φορολογικοί δικαστές παρέπεμψαν στην πάγια νομολογία του Ομοσπονδιακού Φορολογικού Δικαστηρίου. Σύμφωνα με αυτήν, υπάρχουν δύο είδη καλλιτεχνικής δραστηριότητας:

• Τέχνη χωρίς σκοπό υπάρχει εάν τα έργα έχουν ως μοναδικό σκοπό την αισθητική. Μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική ιδιότητα δεν χρειάζεται να αποδεικνύεται λεπτομερώς – αρκεί να θεωρείται γενικά ότι το έργο είναι “καλλιτεχνικό”.
• Η εμπορική τέχνη, από την άλλη πλευρά, υπόκειται σε αυστηρότερες απαιτήσεις. Δεν αρκεί ένα έργο να είναι οπτικά ελκυστικό. Για να αναγνωριστεί μια δραστηριότητα στον τομέα της εμπορικής τέχνης ως καλλιτεχνική, το πρόσωπο πρέπει να είναι δημιουργικά ενεργό.
  Αυτό σημαίνει:
  Πρέπει να είναι αναγνωρίσιμη μια ατομική προσέγγιση και μια ιδιαίτερη δημιουργική δύναμη. Επιπλέον, το έργο πρέπει να φθάνει σε ένα ορισμένο επίπεδο σχεδιασμού, δηλαδή να υπερβαίνει τη συνήθη χειροτεχνία.

Το τατουάζ του ενάγοντος δεν χρησιμοποιήθηκε εμπορικά και δεν έχει πρακτική χρηστική αξία. Ήταν αποκλειστικά για αισθητικούς σκοπούς και επομένως ήταν μη κερδοσκοπική τέχνη. Αποτέλεσμα: ελεύθερο επάγγελμα.

Τι σημαίνει αυτό για τους καλλιτέχνες τατουάζ (και παρόμοια επαγγέλματα)

• Ελεύθερη εργασία αντί για επάγγελμα: Όποιος βλέπει και ασκεί τα τατουάζ ως μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερος επαγγελματίας υπό ορισμένες συνθήκες.

• Δεν υπάρχει φόρος επιτηδεύματος: Εάν η δραστηριότητα είναι καλλιτεχνική, δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής φόρου επιτηδεύματος.

• Η κατά περίπτωση αξιολόγηση είναι καθοριστική: Το αν ένας καλλιτέχνης τατουάζ αναγνωρίζεται ως καλλιτέχνης εξαρτάται από την ατομική φύση της δραστηριότητας.

Η συμβουλή μας για τους δημιουργούς

Οι καλλιτέχνες τατουάζ, οι σχεδιαστές και άλλοι δημιουργικοί αυτοαπασχολούμενοι θα πρέπει να ελέγξουν (ή να έχουν ελέγξει) αν η εργασία τους εμπίπτει στην ανεξάρτητη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Αυτό δεν εξοικονομεί μόνο γραφειοκρατία, αλλά και χρήματα από τον φόρο επιτηδεύματος.

Δεν είστε σίγουροι; Πάρτε τις πρώτες βοήθειες!

Δεν ξέρετε τι να κάνετε; Δεν είστε σίγουροι αν χρησιμοποιείτε το σωστό έγγραφο ή πώς να προχωρήσετε;

Στη συνέχεια, κλείστε την κράτησή σας εξατομικευμένες συμβουλές πρώτων βοηθειών με τους νομικούς μας εμπειρογνώμονες.
Personal. Clear. Στο θέμα.

• Απαντήσεις στις συγκεκριμένες ερωτήσεις σας
• Πρακτικό, κατανοητό, χωρίς νομικά στοιχεία
• Κάντε κράτηση γρήγορα – με την επιθυμητή ημερομηνία

Ο νόμος δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκος – απλώς να εξηγείται σωστά.

👉Αποκτήστε συμβουλές πρώτων βοηθειών από το PepperPapers τώρα!